1. آوینی، مرتضی. 1367. توسعه و مبانی تمدن غرب. تهران، ساقی.
باربور، ایان. 1392. دین و علم. ترجمۀ پیروز فطورچی. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه.
براون، رابرت مکآفی. 1381. روح آیین پروتستان. ترجمۀ فریبرز مجیدی. تهران: نگاه معاصر.
بهنام، جمشید. 1375. ایرانیان و اندیشۀ تجدد. تهران: فرزان روز.
پایا، علی. 1393. «ارزیابی نقادانه امکانپذیری تکنولوژی دینی؛ نمونۀ تکنولوژی فرقۀ آمیش». گفتمان الگو. سال سوم. شمارۀ ۶.
پولارد، سیدنی. 1354. اندیشۀ ترقی تاریخ و جامعه. ترجمۀ حسین اسدپور. تهران: امیرکبیر.
تاونی، ریچارد هنری. 1377. دین و ظهور سرمایهداری. ترجمۀ احمد خزاعی. تهران: نشر مرکز.
تقیزاده، حسن، 1353. مقالات. زیر نظر ایرج افشار. جلد چهارم. تهران: انتشارات شکوفان.
جوادی آملی، عبدالله. 1386. منزلت عقل در هندسۀ معرفت دینی. قم: اسراء.
حافظنیا، محمدرضا. 1377. مقدمهای بر روش تحقیق علوم انسانی. تهران: سمت.
حسنی، حمیدرضا؛ علیپور، مهدی؛ موحد ابطحی، سید محمدتقی. 1387. علم دینی دیدگاهها و ملاحظات (گزارش، تبیین و سنجش دیدگاههای متفکران ایرانی در باب چیستی، امکان و ضرورت علم دینی). قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
خسروپناه، عبدالحسین. 1393. در جستوجوی علوم انسانی اسلامی. قم: دفتر نشر معارف.
دونان، مارسل. 1378. تاریخ جهان لاروس. ترجمۀ امیر جلالالدین اعلم. تهران: سروش.
رسولزاده، عباس؛ باغبانی، جواد. 1389. شناخت مسیحیت. قم: مؤسسۀ آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره).
رهنمایی، احمد. 1389. غربشناسی (سیری در تحولات فرهنگی و سیاسی غرب از یونان باستان تا پایان هزاره دوم). قم: مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
سروش، عبدالکریم. 1377. «دین اقلی و اکثری». کیان. دورۀ هشتم. شمارۀ 41. صص 5-1.
شهبازی، عبدالله. 1377. زرسالاران یهودی و پارسی؛ استعمار بریتانیا و ایران. جلد 1. تهران: مؤسسۀ مطالعات و پژوهشهای سیاسی.
طباطبائی، محمدحسین. 1374. ترجمۀ تفسیر المیزان. ترجمۀ محمدباقر موسوی. قم. جلد 16. قم: جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیه.
عبدالسلام، محمد. 1387. شکوفایی علم در جهان اسلام. ترجمۀ اصغر افتخاری و غلامرضا خواجه سروی. تهران: پژوهشکدۀ مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
عسگری، حسین. 1389. روستای ایستا: پژوهشی دربارۀ اهل توقف در طالقان. تهران: نشر شهید محبی.
غلامی، رضا. 1397. «بررسی رویکردهای پنجگانه در مواجهه با علم». تحقیقات بنیادین علوم انسانی. سال چهارم. شمارۀ 2 (پیاپی 11). صص 31-7.
فاضل فلاورجانی، داود. 1396. نقش پیشفرضهای دینی در علوم طبیعی. رسالۀ دکتری موسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره). استاد راهنما: محمد مطهری.
فردید، احمد؛ مددپور، محمد. ۱۳۸۷. دیدار فرهی و فتوحات آخرالزمان. تهران: مؤسسۀ فرهنگی و پژوهشی چاپ و نشر نظر.
گلشنی، مهدی. 1385. از علم سکولار تا علم دینی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
_________. 1389. «چرا علم دینی؟». اسراء. دورۀ دوم. شمارۀ 4. صص 25-15.
مصباح یزدی، محمدتقی. 1391. نظریۀ سیاسی اسلام. جلد 1. قم: مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
_______________. 1392. رابطۀ علم و دین. قم: مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
_______________. 1394. پاسخ استاد به جوانان پرسشگر. قم: مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
_______________. 1398. جامعه و تاریخ در قرآن. قم: مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
مطهری، مرتضی. 1390. مجموعه آثار. جلد 2. تهران: صدرا.
__________. 1385. قیام و انقلاب مهدی. تهران: صدرا.
موحد ابطحی، سید محمدتقی. 1391. «دفاعی از رویکرد تهذیب و تکمیل علوم موجود». پژوهشنامۀ علم و دین. دورۀ سوم، شمارۀ 5. صص 126-103.
میرباقری، سید محمدمهدی؛ طاهری، محمدحسین. 1394. نسبت دین با علم و فناوری (مبانی مفهومی نظریۀ علم دینی). قم: تمدن نوین اسلامی.
موروآ، آندره. 1366. تاریخ انگلستان. ترجمۀ مجید مسعودی. تهران: گوتنبرگ.
نجفی، موسی. 1377. اندیشۀ دینی و سکولاریسم در حوزۀ معرفت سیاسی و غربشناسی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
نصر، سید حسین. 1350. علم و تمدن در اسلام. ترجمۀ احمد آرام. تهران: اندیشه.
___________. 1379. نیاز به علم مقدس. ترجمۀ حسن میانداری. قم: طه.
نصیری، مهدی. 1387. اسلام و تجدد. تهران: کتاب صبح.
_________. 1398. عصر حیرت. تهران: مکتبة الصدیقة الشهیده.
وبر، ماکس. 1385. اخلاق پروتستان و روح سرمایهداری. ترجمۀ عبدالکریم رشیدیان و پریسا منوچهری کاشانی. تهران: علمی و فرهنگی.
هیل، دونالد راتلیج. 1393. تاریخ تحلیلی علم و فناوری در جهان اسلام. ترجمۀ سعید رفعتجاه. تهران: جوانۀ رشد.
Cahoone, L. 1996. From Modernism to Postmodernism. Cambridge: Massachusetts.
Mcgrath, A. E. 2002. Christian Theology. An Introduction, 3rd edn, Blackwell.
McLuhan, M.1987. Letters of Marshall McLuhan. Oxford University Press.