1. استنفورد، مایکل. ۱۳۸۶. درآمدی بر تاریخ‌پژوهی. ترجمۀ مسعود صادقی. چاپ سوم. تهران: دانشگاه امام صادق و سمت. آرون، ریمون. ۱۳۷۰. مراحل اساسی اندیشه در جامعه‌شناسی. چاپ ششم. ترجمۀ باقر پرهام. تهران: علمی و فرهنگی. باتومور، تی. بی. ۱۳۷۰. جامعه‌شناسی. ترجمۀ سید حسن منصور و سید حسن حسینی کلجاهی. چاپ چهارم. تهران: نشر امیرکبیر. بلیکی، نورمن. ۱۳۹۱. پارادایم‌های تحقیق در علوم انسانی. ترجمه سید حمیدرضا حسنی و دیگران. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه. __________. ۱۳۸۴. طراحی پژوهش‌های اجتماعی. ترجمۀ حسن چاوشیان. تهران: نشر نی. بوریل، گیبسون؛ مورگان گارت. ۱۳۸۳. نظریه‌های کلان جامعه‌شناختی و تجزیه و تحلیل سازمان: عناصر جامعه‌شناختی حیات سازمانی. ترجمۀ محمدتقی نوروزی. قم: مؤسسه امام خمینی. پوپر، کارل ریموند. ۱۳۷۰. منطق اکتشاف علمی. ترجمۀ سید حسین کمالی. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی. جمشیدی، محمدحسین. ۱۳۸۷. مبانی و روش‌شناسی تبیین (با تأکید بر اندیشه سیاسی). تهران: دانشگاه امام صادق. راغب اصفهانی، حسین‌ بن‌ محمد. ۱۴۱۲ ق. مفردات الفاظ القرآن. تصحیح صفوان عدنان داوودی. بیروت و دمشق: دار القلم و دار الشامیة. راین، آلن. ۱۳۶۷. فلسفۀ علوم اجتماعی. ترجمه عبدالکریم سروش. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی. زبیدی، محمدمرتضی. ۱۳۹۴ ق. تاج العروس من جواهر القاموس. تحقیق ابراهیم الترزی. جلد 13. بیروت: دار احیاء التراث العربی. شریفی، احمدحسین. ۱۳۹۴. مبانی علوم انسانی اسلامی. چاپ دوم. تهران: مرکز علوم انسانی اسلامی صدرا. ______________. ۱۳۹۵ الف. «ویژگی‌های موضوع علوم انسانی و دلالت‌های روش‌شناسانه و غایت‌شناسانه آن‌ها»، معرفت فلسفی. شمارۀ ۵۱، صص 106-83. ______________. ۱۳۹۵ ب. روش‌شناسی علوم انسانی اسلامی. تهران: مرکز علوم انسانی اسلامی صدرا. ______________. ۱۳۹۶ الف. «بررسی مدل صدرایی «گزینش عقلانی» به‌عنوان روشی برای «تبیین» کنش‌های انسانی». معرفت فرهنگی اجتماعی. سال نهم. شمارۀ ۳۳، صص 40-25. ______________. ۱۳۹۶ ب. «پرسش‌های پژوهشی در منطق کلاسیک و ضرورت بازنگری آن‌ها در علوم انسانی». حکمت اسلامی. سال چهارم، شمارۀ ۳، صص 150-133. طباطبائی، سید محمدحسین. بی‌تا. المیزان فی تفسیر القرآن. جلد 1. قم: جامعه مدرسین. طبرسی، فضل ‌بن ‌حسن. ۱۴۰۶ ق. مجمع البیان فی تفسیر القرآن. تصحیح سید هاشم رسولی محلاتی. جلد 1. بیروت: دار احیاء التراث العربی. فروند، ژولین. ۱۳۶۸. جامعه‌شناسی ماکس وبر. ترجمۀ عبدالحسین نیک‌گهر. چاپ دوم. تهران: رایزن. فی، برایان. ۱۳۸۳. پارادایم‌شناسی علوم انسانی. ترجمۀ مرتضی مردیها. تهران: پژوهشکدۀ مطالعات راهبردی. قرشی، سیدعلی اکبر. ۱۳۶۱. قاموس قرآن. جلد 5. چاپ سوم. تهران: دارالکتب الاسلامیه. لیتل، دانیل. ۱۳۷۳. تبیین در علوم اجتماعی؛ درآمدی به فلسفه علم الاجتماع. ترجمۀ عبدالکریم سروش. تهران: صراط. محمدپور، احمد. ۱۳۸۹. روش در روش؛ دربارۀ ساخت معرفت در علوم انسانی. چاپ سوم. تهران: جامعه‌شناسان. وبر، ماکس. ۱۳۷۴. اقتصاد و جامعه. ترجمۀ عباس منوچهری و دیگران. تهران: مولی. ________. ۱۳۸۲. روش‌شناسی علوم اجتماعی. ترجمۀ حسن چاوشیان. تهران: نشر مرکز. وینچ، پیتر. ۱۳۷۲. ایدۀ علم اجتماعی و پیوند آن با فلسفه. ترجمۀ سازمان سمت، تهران: سمت. Davidson, D. 2001. Actions, Reasons and Causes. in Essays on Actions and Events. New York: Oxford University Press. Giddens, A. 1987. Social Theory and Modern Sociology. Cambridge: Polity Press. Mill, J. S. A System of Logic, Australia:University of Adelaide. Popper, K. The Poverty of Historicism. Taylor, C. 1982. Philosophy and The Human Science. Philosophical Papers 2, London: Cambridge University Press. Von W., and Henrik, G. 1971. Explanation and Understanding. London: Cornell University Press.