مسئله نهادهای سیاسی و مدنی برای حکمت متعالیه آن است که چگونه میتوان آن را تبیین کرد که با هستیشناسی آن حکمت منطبق باشد. ازاینرو هدف مقاله حاضر تبیین نهادهای مزبور براساس آموزه هستیشناختی حکمت متعالیه است. مدعای این مقاله آن است که نهادهای مورد بحث برگرفته از حقیقت وجودی «خود» است و ازاینرو پدیدهای معنادار میباشد و میتوان آن را از منظر هستیشناختی تبیین کرد. در مقابل این ادعا نظریههای مکاتب ساختگرایی اجتماعی قرار دارند که معتقد هستند که نهادهای سیاسی و مدنی پدیدههایی زبانی و برساختی هستند. برای بررسی مدعای فوق در این مقاله از روش اسنادی و تحلیل متون حکمت متعالیه استفاده شده است و نتیجه حاصل از این نوشته تبیین هستیشناختی نهاد سیاسی و مدنی و نشان دادن امتداد حکمت متعالیه در علم سیاست است. از دستاوردهای این مقاله میتوان در نظریهپردازی سیاسی و فلسفه علم سیاست و فلسفه علوم اجتماعی استفاده کرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى انتشار الکترونیک: 1402/9/1
فهرست منابع
1. 1. برگر، پتر و توماس لوکمان. 1375. ساخت اجتماعی واقعیت: رسالهای در جامعهشناسی شناخت. ترجمه فریبرز مجیدی. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
2. پزشگی، محمد. 1397. «مبانی فلسفی نظم اجتماعی در فلسفه اسلامی». مطالعات راهبردی ناجا. س3، ش 4(10)، صص45-23.
3. چاندرا، نیرا. 1377. جامعهٔ مدنی و دولت: کاوشهایی در نظریهٔ سیاسی. ترجمه فریدون فاطمی و وحید بزرگی. تهران: مرکز.
4. حسنی، ابوالحسن. 1390. حکمت سیاسی متعالیه. تهران: نشر پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
5. خانی، ابراهیم. 1395. جامعهشناسی متعالیه: هستیشناسی حیاتهای اجتماعی بر مبنای فلسفه و عرفان اسلامی. ج۱. تهران: دانشگاه امام صادق (ع).
6. دوورژه، موریس. 1376. جامعهشناسی سیاسی. ترجمه ابوالفضل قاضی. چ4. تهران: دانشگاه تهران.
7. الشیرازی، محمد. 1366. تفسیر القران الکریم. تحقیق محمد خواجوی. چ 2. ج7. قم: بیدار.
8. عبودیت، عبدالرسول. 1386. درآمدی به نظام حکمت صدرائی. ج2. تهران: سمت و مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
9. عبودیت، عبدالرسول. 1391. درآمدی به نظام حکمت صدرایی: انسانشناسی. ج3. تهران: سمت و مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
10. طباطبایی، سیدجواد. 1400. ابنخلدون و علوم اجتماعی. ویراست دوم. تهران: مینوی خرد.
11. طباطبایی، سیدجواد. 1396. تاریخ اندیشه سیاسی جدید اروپا از نوزایش تا انقلاب فرانسه: دفتر نخست جدال قدیم و جدید در الهیات و سیاسات. ویراست دوم. چ 2. تهران: مینوی خرد.
12. طباطبایی، سیدجواد. 1384. دیباچهای بر نظریه انحطاط ایران. چ4. تهران: نگاه معاصر.
13. الطباطبائی، سیدمحمدحسین. 1417 ق. المیزان فی تفسیر القرآن. ج3. ط5. قم: جماعه المدرسین فی الحوزه العلمیه فی قم المقدسه.
14. طباطبایی، سیدمحمدحسین و مرتضی مطهری. 1392. مجموعه آثار: اصول فلسفه و روش رئالیسم. چ 16. ج6. تهران: صدرا.
15. طوسی، سیدخلیلالرحمان. 1392. درآمدی بر اخلاق فلسفی در حکمت متعالیه. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
16. وینسنت، اندرو. 1376. نظریههای دولت. ترجمه حسین بشیریه. چ2. تهران: نی.
17. همتی، محبوبه و محمد تقی قزلسفلی. 1401. «رویکردی نظری به گذار در مفهوم حکمرانی در اندیشه سیاسی معاصر». مطالعات راهبردی. س25، ش1(95)، صص 226-205.