«کلگروی معرفتشناختی» یکی از خوانشهای «انسجامگروی در توجیه» است. انسجامگروی و کلگروی در فضای شکاکیت، نسبیتگرایی و ایدئالیسم متولد شدهاند و به تصریح پدیدآورندگان آنها، مستلزم یا ملازم با همین امور نیز هستند. بااینوجود، یکی از محققان مسلمان و متعهد، با غفلت از مبانی و لوازم «کلگروی»، در ضمن چندین اثر ازجمله در دو مقالهٔ «شبکهٔ معرفت دینی» و «معماری علم دینی» به ترویج یکی از خوانشهای آن در فضای معرفتها و علوم دینی پرداخته و نام آن را «کلگروی نصی» گذاشته است.
بر اساس «کلگروی نصی»، اعتبار همهٔ معرفتها و علوم دینی، تابع و وابسته و معلَّق به تغییر و تحولهای شبکهای از دانشهای بشری و دینی است که برخی از آنها غیریقینیاند. ازاینرو، «کلگروی نصی» منجر به انکار اعتبار و ارزشِ یقینی و مطلق و ثابتِ همهٔ معرفتها و علوم دینی، و درنهایت، محالشمردن دسترسی بشر عادی به خود دین میگردد. روشن است که اگر هیچ معرفت دینیِ یقینی و مطلق و ثابتی وجود نداشته باشد، اصل موجودیت دین حق و الهی نیز یقینی نخواهد بود. بنابراین برای دفاع از حریم دین و اثبات اعتبار و حقانیت معارف و علوم دینی لازم است «کلگروی نصی» نقادی و ابطال شود. ازاینرو، نگارنده در این مقاله، با روش تحلیلی ـ توصیفی، نظریهٔ «کلگروی نصی» را، با تکیه و تأکید بر آنچه در مقالهٔ «شبکهٔ معرفت دینی» مطرح شده، بررسی و بطلان آن را آشکار کرده است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى انتشار الکترونیک: 1402/12/10