ازآنجاکه پارادایم اثباتگرایی در دو قرن اخیر، عملاً جایگاه تأثیرگذارتری در دانشگاهها داشته است، بررسی کاستیهای آن از منظر هستیشناسی اسلامی و تأثیر آن در تولید علم، موضوع پژوهش حاضر است. روش این پژوهش، کیفی از نوع اکتشافی است. برای این منظور، مواضع اثباتگرایی درخصوص «وحدت و کثرت»، «غایتمندی هستی»، «نظام علت و معلولی»، «جهان مادی و فرامادی» و «جایگاه انسان کامل در هستی» احصا و مورد نقد قرار گرفت. نتایج نشان داد که پذیرش مواضع هستیشناختی متفاوت، منتهی به تولید گونههای مختلفی از دانش میشود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى انتشار الکترونیک: 1402/12/10